Reeds interesse genoteerd van: Paul Panini & familie, Paki & familie, Voorzitter & familie, Stunt & familie, HvS & familie, Bressie & eega, Jelly & familie
Nog geen reactie van: Svekke, Kön, Brambilla, Vincke, Pé, enz…
Vakantiewoning (voormalig hotel) Marcourt nabij La Roche – 10 slaapkamers (32 pers.)
Check de woonst: http://www.belgischschoon.be/marcourt2.htm
Half negen. De voordeur van de voorzitter gaat open. En die voorzitter staat in badjas voor mijn neus. Verrassing zeg. En we waren nog niet eens vertrokken.
Een Lastige Len had de man de hele nacht wakker gehouden. Maar niet getreurd: met de hulp van Vinke, Brambilla en HVS blijkt Genk dichterbij dan gedacht. Schriele en Bressie maken het plaatje compleet – en weg zijn we, voor wat al snel een straffe tocht bleek te zijn.
Overkwamen ons in ongeveer volgende volgorde:
– de Teut, een pracht van een heide
– enkele kilometer singletrack
– tonnen modder
– een ex-mijnterril omgedoopt tot schapenneukerszone
– die bijna Vinkes fiets kostte
– Brambilla een pracht van een buiteling deed maken
– en mezelve de pijnlijkste kramp in jaren cadeau deed.
– de bevoorrading van het jaar bij Pa en Ma Schriele, met – hou u vast – soep, appels, fruitsap, appelsien, mandarijn, wafels, chocolade-eitjes, vlaai en banaan
– pepsi, de doodste nog levende hond
– 5 Leffe’s en een Grimbergen
En de gevleugelde uitspraak: ‘we rijden gewoon door, jeanetten’, die Bressie prompt tot Biker van de week kroonde.
Stats: 1 pist per, 40 km pp (denk ik)
Verreweg in de vlonders ligt het gehucht Sint-Lievens-Houtem, wiens centrale markt/parkeerplein groter is dan het dorp zelf, wiens klok twee keer luidt als het half twee is en wiens percentage gehandicapten (aan het aantal daarvoor voorziene parkeerplaatsen te zien) substantieel hoger ligt dan elders in Vlaanderen. Daar gingen vier mudbikers vandaag vanjetje geven: Paki, Veurzitter, Brambilla en Gevinckte. Brambilla, wiens baard getrim-tram-tromd was, toonde de friste van de vier. Paki had maar vier uur geslapen, voorzitter vier en half, vincke sliep nog toen Brambilla hem kwam oppikken.
Soit. Fietsen! Wind af bij aanvang, dat beloofde voor de laatste 10. En verder: heel veel modder die – vooral omdat het bij aanvang goed op en neer ging – zorgde voor moeilijk maar leuk technisch fietsen. Eén valpartij voor voorzitter als gevolg. Geen erg. Fietsen is tof, zei Pé ooit. Maar er werd toch aardig gezucht en gepuft, vooral Brambilla moest al snel meters laten. Bij Serge Baguet, op de oprit, was een aardige bevoorrading op kilometer 31 van de 42 voorzien. Strategisch laat, maar dat vonden we niet zo erg. Vooral de crèmekeek en de freeway-cola maakten dit moment uniek. Op 8 kilometer van de finish werd halt gehouden om samen de laatste kilometers af te malen.
Vonk maakte al snel een kloof op de eerste muddy hill. We zagen hem niet meer terug. Brambilla zagen Paki en ik pas aan de finish terug. Tussen Paki en Voorzitter was het aardig spannend. Niet al te veel Ludo Dierckxens bij de Voorzitter (strategisch wieltje zuige wind op kop en trachten niet veel afstand te laten op de vlakke stroken). Toen hij het bord “Sint-Lievens-Houtem” zag staan waagde hij zijn laatste inhaalmanoeuver en wist Paki op 100 meter van het einde toch achter zich te laten. Brambilla eindigde op 7 minuten van het trio.
In de kantine werd het een bundeling van pointe-loze verhalen, het eerlijk maar toch bweurhk-achtig afkeuren van plaatselijke bieren en talrijke onderbrekingen van Brambilla met vooraal zijn ‘”Robin Hood”-quotes als hilarisch hoogtepunt. Een hilarisch dorp, ver weg van hier, maar oh zo gezellig.
TT Zoersel, 0 km!
Afgesproken met Panini om 9 uur aan de start, kwestie van allebei op tijd
thuis te zijn. Net de auto geparkeerd, bots ik bijna tegen Panini. Net de
hand geschud, of Leef Nieben botst bijna tegen Panini. Wat een tocht
alreeds!
En hupla: TT Zoersel.
Ons aller bekend wegens al vaak gereden, was er toch een extra factor in het
spel: modder. Blijkbaar had het ’s nachts stevig geregend. De kilometers
gingen vlot, maar deden – zeker met een echt wel zware tegenwind – toch
pijn. Panini wist dit op z’n hoogst eigen, gekende manier op te lossen.
TT Zoersel, 28 km!
Vocht, appelsien en banaan. En zeer interessante achtergrondinfo betreffende
bierbrouwen.
TT Zoersel, 32 km!
Panini besluit te snijden en huiswaarts te keren. Waarop Leef Nieben prompt
aan de kar begint te trekken. Spijtig genoeg zit die van Stunt vast in de
modder, zodat Leef Nieben de eindsprint met een mooie voorsprong wint.
TT Zoersel, 45 km!
Pist. Interessant nieuws vanwege Leef Nieben, dat ik niet kan nalaten met
jullie te delen: elke vrijdagochtend is de abdij van Westmalle open, en
verkoopt men aldaar – onder meer: de Extra! 1 Bak per wagen. Wie rijdt?
Stats:
Leef Nieben en Stunt: 45 km, 1 pist
Panini?
Zondagochtend, half negen. Het regent, zoveel is duidelijk. Toch wordt er gefietst: Svekke staat paraat om naar Roosdaal te trekken. Ook ’s lands ruimste papa besluit last-minutegewijs mee in de wagen te springen. Zoon te kalm, en goesting te groot. Zo rond 10 uur is het Pajottenland bereikt, en dus ook de start. ’s Lands meest onbegrijpelijke dialect blijkt hier nog steeds de voertaal. Maar geen nood: pijlen in het Nederlands wijzen ons de weg. En die weg is stevig, zo blijkt al snel. Heuvelig, en modderig. Stunt blijkt daar al snel niet tegen opgewassen, terwijl vooral Vinke schijnbaar probleemloos verderploetert.
Na enig wikken en wegen (5,6 kilo modder, om juist te zijn), wordt er beslist om een tussenversie van de 36 en 48 kilometer te vermalen. En aldus geschiedde. Er werd op momenten heel stevig gezogen, en dat viel vooral Stunt te zwaar. Zijn derde positie lag dan ook al snel vast. Voorin deed Svek wat hij kon, maar aan de Vice viel niet te tornen: hij stond dan ook als eerste aan de afwas, waar die modderhoop ondertussen nog wat familieleden had meegekregen. Een aantal kilo lichter en twee pisten voller werd er huiswaarts gereden. Tot de volgende!
Stats: vinke, svek, stunt, in die volgorde
Km: 40
Pist: 2 per
Bruulbikers 